فلسطین!
غزه در آتش کین میسوزد
شیخ های عربی
منتطر دالر سبز
چشم در راه زنی از جرمن
آرزوی فردا…
که از چلتار سپیدش
سایه ای امریکا
گرمی آتش صحرا را
بزداید امروز…
نعمت الله تُرکانی
21 نومبر 2012
واردات ما
قصۀ تلخ
قصۀ تلخ
به جستجوی کسی
تمام فاصله ها را پیاده طی کردم
و هرقدم
به شعر دلکش دریا و خاک و سیزه و باد
تمام هوش و حواسم بود
و هر چه را که نماد وجود آدم داشت
به ذهن جا دادم
***
غروب شد
سفرم نیمه ماند و من تنها!
به غیر چاله و تندیس های تاریکی
و غوله ای گرگان
ندیدم و نه شنیدم
چه قصه ای تلخیست
نعمت الله ترکانی
28 سپتمبر 2012
تمام فاصله ها را پیاده طی کردم
و هرقدم
به شعر دلکش دریا و خاک و سیزه و باد
تمام هوش و حواسم بود
و هر چه را که نماد وجود آدم داشت
به ذهن جا دادم
***
غروب شد
سفرم نیمه ماند و من تنها!
به غیر چاله و تندیس های تاریکی
و غوله ای گرگان
ندیدم و نه شنیدم
چه قصه ای تلخیست
28 سپتمبر 2012
غزل
غزل
به قبله روی نمودی ولی دلت بیجاست
بیا به خانه دل روی کن که جای خداست
هـــزار بار اقامــت کنی به نام کسی
اگر تراست به آن شرک طاعت تو خطاست
چرا به وقت عبادت نیت کنی فرض است
سجود ظاهر وباطن درون نفس شماست
بگـــو کسیکه نداند چیست سجده ای سهو
نیت به خاطرجرمش به مذهب تو رواست؟
فـدای ســالک دنیای بی مکافات ام
که روح هر چه طریقت بود در او پیداست
***
مـــزن به طعنه مرا شیخ تیغ کفر و بدان
که ازازل به رهت رفتن ام خدای نخواست
نعمت الله ترکانی
بیا به خانه دل روی کن که جای خداست
هـــزار بار اقامــت کنی به نام کسی
اگر تراست به آن شرک طاعت تو خطاست
چرا به وقت عبادت نیت کنی فرض است
سجود ظاهر وباطن درون نفس شماست
بگـــو کسیکه نداند چیست سجده ای سهو
نیت به خاطرجرمش به مذهب تو رواست؟
فـدای ســالک دنیای بی مکافات ام
که روح هر چه طریقت بود در او پیداست
***
مـــزن به طعنه مرا شیخ تیغ کفر و بدان
که ازازل به رهت رفتن ام خدای نخواست
20 جولای 2012
باغ گل بودن
لذت انگـــــور فـخـــر آب شیــــرین اش بُود
حُسن خوبان در وفا و ناز و تمکـــین اش بُود
عقـــرب از روزیکه میـــآید به دنیا تا که رفت
زهـــــر پاشیدن به هر جا زادۀ کـــین اش بُود
دوستی با گــــــرگ مـــیـآرد پشیـــمانی بدان
چــونکه قتــل گــــوسپندان واجب دین اش بُود
پسته ای بی مغز میباشد سبُک هر جا که هست
از کـــجا دارایی او وزن سنگیــن اش بُود
شیخ اگـــر افسانه گوید یا که پند ســـودمند
با تعصُب لهـــجه ای هم آن و هم این اش بُود
***
باغ گل بودن بُود زیبایی فصــــل بهـــــــار
گر چه هر گاهی هجوم دست گلچین اش بُود
نعمت الله ترکانی
4 جون 2012
غزل
گفتی خــدا نوشته به تقــدیرم از ازل
یک پیاله چای تلخ سیگاری و یک غزل
طعـــم خیال یار و سخن از وصال او
شیرین شدن چو لذت ســرشار از عسل
مغرور فتح عقل دل وهوش و هم خرد
سردار شهر و شیفته و مرد هر محل
آئینه وار جلوه ای راه حقیــقت و…
روشن نمای ظاهر هــراصل از بدل
با هر فرشته همدم و همــراز زندگی
با مکــر و حیله های شیاطین درجدل
***
اما تویی که بر سر من داد میزنی
تا بس کنم حدیث و خیالات مبتذل
نعمت الله ترکانی
30 اپریا 2012
غزل
همینکه شیــــخ نیت بهر هر نماز کند
برای روز خــــوش خویشتن نیاز کند
به غیر آنچه به عمرش شنیده در مسجد
رد سخن به عـیان و به هــر مجاز کند
اسیر کبر و غرور است و فتـنه اندازی
سخــــن به کُشتن دلدادگان جواز کند
به خــلوتی چو رسد کار دیگری دارد
ولی به مقتـــدیان صحبت از حجاز کند
***
کجاست آتش دورخ که این گنهکاران
به آن برشته شوند مشت شان باز کند
نشد که ایت قران به فرق شان بزند
که دست خود بسر مادرش دراز کند
دعا کنید عـزیزان که قدر این مــــردم
به نرخ زردک و یا شلغم و پیاز کند
به این عبا و قبا و عمامه و تســـبیح
سرش به دار خــداوند کارســاز کند
نعمت الله ترکانی
12 حمل 1379
دو غزل به مناسبت هشت مارچ
غزل
بیا صد سال دیگر بر حــریم من امـــارت کن
و هر چه خواستی با یک نگاه خود اشارت کن
بسوزانم میان اتش خشم ات… چون نمرود
و از خاکسترمن قصر هایت را عمارات کن
منم سرمایه ای مهر و محبت در همه عالم
حراج ام کن به بازار حریفان ات تجارت کن
کجای مذهب و دینت، ترا وادار میسازد
که با یار نخستین روزگار خود شرارت کن
بیا بگذار آزادم پر و بال مــــــرا مشکن
قفس بشکن مرا فارغ ازین کنج اسارت کن
اگر غیــــر از محبت با تو چیز دیگری دارم
حلال ات باد هر چه داشتم بردار و غارت کن
نگو من فتنه ام ، چون فتنه پیغمبر نمیزاید
تو ناپاکی به اشک چشمهای من طهارت کن
نعمت الله ترکانی
4 مارچ 2012
غزل
دوباره طلوع کن که شب از از پرتو رویت
یادی بُود از چشم تو و خــرمن مویت
هم آسیه هــم مــــریم و هم آمنه هستی
درگاه دعایی همــــگی هست بسویت
روشن نشود بی تو، جهانی که در آنیم
آینه تباری نظـــــری هر که بسویت
دانم که ترا هست نهــــایت نظر مهـــر
هر چــند نبُود باور دوستــان دو رویت
پرورده ای شیر تو بود عــــالم و آدم
قــــربان همه لطف تو و خاصۀ خویت
پیغـــمبر اگـــر زاد ولد بـود تـرا بود
آراستـــــه از حسن تو و خلق نیکویت
چهارم مارچ 2012
جهاد فی سبیل الله
جهاد فی سبیل الله
جهــــاد فی سبیل الله نـــمودی
شکایت از هـمه هر جا نمودی
خـــدا هم شرمش از کار تو آمد
چو سجده سوی امریکا نمودی
شهید راه آزادی
اگــــر دست خدا جان کار میکرد
جهــــان را واژگون صد بار میکرد
شهـــید راه ازادی شــــدم چون
چرا « یانکی» به من ادرار میکرد
برار
یکی میــگه که ما از قنـــدهاریم
دیگـــر میگه که ما اهــــل مزاریم
نمیگوین اگـــــر هستیم مسلمان!
برای همـــدیگر مــــثل…. براریم
برادر
بـــــرادر با بــــرادر …جــــنگ داره
یکی تـــوپ و یکــی تفـــــنگ داره
نمــــیداند کسی در این مــــــیانه
کی قلب از گوشت کی از سنگ داره
فصل ناب یاسین
یکی میگـــفت از دنیا و از دین
یکی دیگر ز شهر چین ماچین
بگوش یک شهـــید راه مردم
خدا میخواند فصل ناب یاسین
من و تو
یکی من میشود آن دیگرش او
یکی دیگر بود گم بین این دو
مـــن و تو از تبار عاشقــانیـم
اشارت کن مرا با چشم و ابرو
بیداد
سحـــر آه کسی بیــداد میکرد
ز جور یک ستم فریاد میکرد
لب شیرین و کام گرم خسرو
شکایت تیشۀ فرهـــاد میکرد
طالب
خدا میــبود اگـــــر همراه طالب
به بنیاد شرر میگـــشت غالب
خطیب شر و کشتار است و دارد
به نام دین اسـلامش مــطا لب
نعمت الله ترکانی
12 جنوری 2012
وصیت
وصیت
نمیخواهم پس از مرگم برایم داستان سازید
به وقت مردن من هر چه میگویم همان سازید
گنهــــــکارم که در دنیا نکــــــردم قدر یاری را
مرا پهــــلوی قبر عاشقی یک پاسبان سازید
ز گوشت و استخوانم خلعت شاهین میخواهم
برای گــــرگ های بیشه ها تیر و کمان سازید
گلی پرورده ام در بالکُن خانه ام امســــــال
بدورش هاله ای پیچیده مصون از خزان سازید
چنان افسرده ام امشب که فردا نیست در فکرم
غم هر لحظه ام را قصه ای جور زمــــان سازید
رسید عمرم به شصت و شاخه ی امید من بشکست
عزیزان! لذت مهر و وفا…. را گفـــتمان سازید
***
سخنگـــوی شما بودم نشد تا درد دل گویم
وصیت میکنم!… گر میشود دیگر زبان سازید
نعمت الله تُرکانی
11.11.11
شب
شب
اینجاست سرد و خالی همه، ایستگاه شب
افسرده تر ز حال دل مـــــن، نـــــگاه شب
خورشید را به بند کشیده است اهریمن
با مکر و حیله، در خم و هر پیچ و راه شب
هـــر فتنه ای که میرسد از دور های دور
گویی که خانه کـــرده، به زیـر کلاه شب
شبتاب کـــــرم خسته، خــــزد زیر بوته ای
در یک وجب سیاهی شده نور ماه شب
خوابم نمیبرد و دلم سخت خسته است
بیزارم از سیاهی… ازین جلوگاه شب
نعمت الله تُرکانی
شب 13 اکتوبر 2011