غزل

غزل

شاعـــری  بر قبـــلۀ  ابروی   تو دارد نماز

میکند وصف ترا  از  نسل شب  های   دراز

هر چه میگوید  به  دل، وصف گل رویت بود

چون پرستش، صورت دلدار را  باشد  مجاز

محتسب هــرگز   نداند   رمز  و  راه  زندگی

« عشق دارد در تصور  صورت صورت گداز» *

از ازل دادند عنان  عقل  را  در  دست عشق

شیخ و زاهد را کجا قانع کند این رمز و راز

***

ما که  رسوایم در شهر شما  کی  گفته  ایم

میکنیم درب بهشتی را به  روی  جمله  باز

نعمت الله ترکانی

23 دلو 1389

* از حضرت مولانای بلخ