غــزل
خواهم که به گفتار تو، احساس شوم بــاز
در اوج معــانی بکـــــنم ، مـثل تو پــرواز
در باب غـــزل بهـانه کنـــــم نام عـزیزت
با حُسن تو افسانه ی لیلی کنـم آغــاز
از هــر چه به دنیاست پر آوازه و مقـــبول
الهــــام بگیـــرم ، بنـــویسم غـــزل ناز
وبلــون شوم آه کشم چـون تو بر آری
از حنــجـــره ات بار دگـــر، یار مـن آواز
تا گــرد مــرا باد بُـرد سـوی تو یک بار
آسـوده به باد سحـری بشگُفـم همبـاز
از هر چه لطیف است و پر از نور حقایق
با طـرح خیــالات کنــم عکــس تــو پـرداز
عشق تو مـــرا شهــرۀ این شهر نمـــوده
در مُلـک حـریفـان دغل داده ام اعـزاز
۱۲ جون ۲۰۰۸