معنی عرفان ما

معنی عرفان ما

 

ساز و ســـرود  زمــان، رایعه ی  گــوش  نیست

 

منظر  این  چـهره  ها, ملعــــبه ی  خـوش نیست

 

هــــر چـــه نظـــر میکنــی،  بـر ثمر این بهـــار

 

نام   گلستان  بجاست،  گلـــبونه  گلپوش  نیست

 

عـــشق شــده کیمـــیا، عــاشق  و معشوق  گُــــم

 

یاد جـــوانی  بخـــیر، لـــذت  آغـــوش  نیســـت

 

مُحتسب از بس که می خورده، زخود رفته است

 

ز آخـرت و  حاضرت، بر سر او هـوش  نیست

 

معنــــی عــرفان ما، خــواب دل افــسرده نیست

 

خون به رگ ما عبث، اینگونه  در جوش نیست

 

این سخــن نغـــز مــن، تا که زبان زنـــده  است

 

بر لب هــر آشـــنا،  آیــد  و  خامـــوش   نیست

 

***

 

وقت امید  و  وفاســت، دســت به  دستــم  بـــده

 

خواب تو تکمـــیل گشت، خاطرۀ  دوش  نیست

 

جهانمهر هروی

10 اگست 2008

 

غزل

 

چه  اشتــیاق به غـــم  میبــرد  تـــرانۀ  ما

 

بخـــوان مــرثیه  بر حال  ایــن  زمانۀ  ما

 

نشـد  که یک غـزل نغــز گل کـند امــشب

 

صـدای جنگ و جـدل پُر نمـــوده خانۀ  ما

 

بگیــر دست مــرا  مریم مسیــح امشــــب

 

که بر صلیــب نـــماند دیگــر نشــــانۀ  ما

 

درخــت گـــوشۀ هـر باغ بی ثـــمر گردید

 

دوصــد مقــوله و صد عذر شد بهــانۀ  ما

 

زبس که باده کشیدیم  و مست مست شدیم

 

به عالم است به صد طنـــز این فسانۀ  ما

 

جهانمهر هروی

10 اگست 2008