دور زمانه
با یار هـــم دیـاری با شـــوخ نازنینــــی
قسمت نگشت روزی یک لحظه همنشینی
عمری گذشت و هــردم مُردم ز بیقـــراری
ای دوست روز ما را هرگز بخــــود نبینی
ایناء این زمـــانه با عشـــق در ستیـــز اند
حیـــران خـدا ست هر دم زین آیت زمینی
پژمــــرده مـی نـــمایـد روح نُبـــوت تـو
با امر … و نهــی مُنــکر، از عالمــــان دینی
از ایــن نمـــد کلاهی هـــرگـز ترا نبـاشد
تا کی بــرای قتل ام هـــر جای در کمینـی
درد و غم جهان را دادند تخفــــه ی ما
چون چشم میگشایی دیوانه ای غمینی
***
دور زمـــانه دیگــــر وارونه مینـــماید
آواز خــوش نیاید از کاسـه هــای چینی
جهانمهر هروی
26 فبر.ی 2009