رکود عشق
غمـخوار نمــی بینم امــروز به ایـن خــانه
هـر یک به دیگــر گـوید نا اهــلی و بیـگانه
در وصـف رکــود عشق یسیار سخن گویـند
با هـجو به هـر عاشق گــویند صــد افسانه
از محتسب و شحــنه از حـاکم و از رعـیــت
هــر کس پی چاپیـدن شـوریـده و مــستانه
فـریاد و فغــان دارند هر نیم شب و هـــر روز
در حسـرت و غـم مـیرد هـر عاقـل وفــرزانه
عمریست که دل مرده احساس گل افسزده
بـر باد شــده فــرهنگ ویــران شده کاشـانه
ای دوســـت نمــی آیی یکــبار به دیــدار ام!
تا لحظـه ی جان گیــریم از حرف صمـیمـانه
***
این شکـــوه کی را گویم، ای بار خـــداوندا
هــر یک پی گفتـــارم بســـیار کنند بهـــانه
۲۷ اپریل ۲۰۰۸