دوستی به نام « عبدالمجید شرقی» نمیدانم از کدام نقطۀ دنیا، در پیامخانه ام پرسیده است که من در کدام خط ام ؛ البته ایشان از محتویات سایت انترنتی ام هم شاکی بوده و نمیدانند که طرف من کیست. من میگویم: طرف ندارم نه به شرق میروم و نه به غرب و نه به شمال و جنوب. پرواز من بسوی آسمان است جاییکه نه سیاه است نه سپید. نه مسلمان ونه مسیحی و یهود. جایکه نه تاجک است و نه پشتون ونه هزاره وازبک. اگر به خدا رسیدم به خاطر این همه زجر و رنجی که ملت ام میکشد گریبان پاره میکنم. و اگر نرسیدم این کار را به نسل های آینده میگذارم. اینست پایگاه من:
پایگاه
از من مپرس یار … کـجــا پایـــگاه تست
در امــر جـنگ بیخبــری هـــا گنــاه تست
این دشت و کــوه ضامن پیـروزی تـو است
آنــجا که هـر دقــیقــه گــذرگاه و راه تست
ایـن دل کــه داده ام پی آزادی تــو مــــن
از درد هــر شــب تو و هـــر روزه آه تست
هــرگز گـمــان مبر کــه تــرا میبــــرم ز یاد
دل در درون سـینه به رغـبت تباه تست
ای ملت نجیب؛ … غـم اسـت بار دوش تو
دادم خبــر که تفرقه زنــدان و چـاه تست
جهانمهر هروی
۲۶ اپریل ۲۰۰۸