شب

 

شب

 

باز شب آمــد و غــم  بر سینه ای مـــن میکند رگـبار

 

میشود احساس من همراه، میان دود تلخ قطی سیـگار

 

تا سحـــر ره میبــرد، فکرم به هر کنج و کنار  شهـر

 

تا بیابد مثل من، افسرده ای دلداده ای ، تا آنزمان بیدار

 

لیکن از دروازه های آهنین خــانه ها، بیــرون نمیآید

 

عــابری، تا من سلامی گویمش …  گـــردد برایم یار

 

جاده ها سرد است و هر جا شحنه ای، با مدعا پرسد

 

نام شب را، نامــه ای اعمال  و زآن  احـکام دل آزار

 

***

 

لاجرم با خویشتن لالایی و افسانۀ یک عمرمیخوانم

 

میسپارم دل به آهنگی که هـر شب… میشود  تکرار

 

جهانمهر هروی

5 جولای 2008