غزل
به ساحــل رنج موج خــسته را تا چــند میـگویی
نداند ماسه از تاب و تب این بحــر یک مـــویی
صدف عمری به رنج عشق میسازد به این دریا
گهــررا تربیـــت هـــرگز نمیاید ز یک جـــویی
دل شــــیدا به وصل یار میسازد غمـــش را گُم
کجا دل میــــبرد تصویر و یا تعریف مهــرویی
بخواب ات یک نیت کن وعــدۀ دیدار را یعقوب
که تا از جامۀ یـوسـف بیاید ســـوی تو بویی
کشش هــای دل عشاق دایـــم یک ثمـــــر دارد
نـــگاه دزدکی و یا اشـــارت هــای ابـــرویی
تو با خواب خیال خود مــرا دیوانه ای پنــــدار
رهـــایم کُــــن به دست نا روایی رنج انبوهی
به مُلک مُستمــندان آنکه خـواهد کــــرد تقدیرم
بدان ای شاه خــوبان سرور و سردار من تویی
جهانمهر هروی
10.07.2008