غزل
گــــر تـُرکــی و یا عــرب یا ایــرانـی
یک بنـــدۀ خـاکــی ای و از یـــزدانی
با این دل کوچکی که داری ای دوست
از حکمـــت زندگی چــه را مـــیدانی
داد اســت خدایت هــمگی عقــل و خرد
در خلقــت خــود چرا دگــر حیــرانی؟
( دنیا هــمه هیچ و کار دنیا همه هیچ)*
در هـیــچ چـــرا به هیــچ در پنـــداری
گــر تاج نـهــی برسر و سلطـان شوی
در روز حســاب نزد یــزدان خـــواری
گر حــاتم طایی شوی از بخشش بذل
با قسمـــت و تـقــدیر نـتوانی کـــاری
بهـــتر کـه درین سـرای فانی بکــنی
با هــمنــفسی ز روی الفــت یــــاری
بگـــذار که رفــته گان تـرا پـند دهـند
هــرگـز نکــنی هــمــره جاهـل یاری
جهانمهر هروی
۱۶ اکتوبر ۲۰۰۸
* فردی از پیر و صوفی بزرگ خواجه عبد الله انصاری است.