غزل

غزل

بیا یکـشب همه  دار  و  ندارم را، ببر  با  خــود

ولی آغـوش سردم، گــرم بنـما تاسحر با خـود

نمیگویم چرا بیمهری و قلب تو  از سنگ است

بکن رحمـی برای عاشقانت  مختصـر با  خــود

یهود هستی اگر، یا  گبر یا  هندو  و  یا تــرسا

بـرای کیش و آئینـــت  بکن  فکر دگـــر با  خـود

ترا من دوست میدارم به دنبال تو خواهم رفت

مرا هر جای میخواهی بسازی همسفر باخود

ترا آخــر به هــر نحوی که باشد رام  میسازم

چرا بیهوده  داری فــکر و ذکــر بی ثمــر باخود

۲۵ می ۲۰۰۸